Waterkefirkorrels zijn identiek aan micro-organismen, die al in de jaren 30 van de vorige eeuw bekend waren in Zwitserland. Men noemt ze daar ‘tibi‘. Vermoed wordt dat ze uit Mexico komen waar de tibikorrels op een cactus – de opuntia cactus – groeien. De korrels groeien in het water van die cactus, zo wordt beschreven in 1890.
In Parijs zijn deze korrels in 1890 al onder de naam ‘graines vivantes‘ (levende korrels) bekend. Franse wijnboeren dopen de korrels met de naam ‘Franse waterkefir’. De Fransen gebruiken waterkefir om het water en de eigen gezondheid te verbeteren. Het nitriet dat namelijk in het leidingwater zit, wordt door de kefir opgebruikt. De Engelse verwant van waterkefir, ‘ginger beer plant’, schenkt de Engelsen hun beroemde ginger beer.

Onder de microscoop ziet men dat de korrels uit verschillende micro-organismen bestaan. Melkzuurbacteriën hebben voor de groei genoeg levensmiddelen en vitamines nodig. De benodigde substanties worden van binnen uit door de gist geleverd. Daarvoor produceert de bacterie een zuur dat de gist nodig heeft en haar beschermt voor vereniging met andere micro-organismen. In de zure omgeving kunnen vreemde bacteriën en ziekteverwekkers niet overleven.

Een bioloog noemt dit een symbiose, een samenlevingsvorm die voor alle betrokken organismen gunstig uitpakt. Waterkefir is een symbiose van Lactobacillus Brevis, Streptococcus Lactis en Saccharomyces Cerevisiae. Andere auteurs noemen Betabacteriun Vermiforme, Saccharomyces Pastrorianus en Saccharomyces Radaisii als bestandsdelen waarbij nog meer bacteriën en gistcellen kunnen voorkomen omdat het om meerdere samenstellingen kan gaan. Bij een goede verzorging vermeerderen de waterkefirkorrels zich.
In waterkefir zit een kleine hoeveelheid alcohol. Dat komt door het gisten van de vruchten tijdens de bereiding. Maximaal kan er na een paar dagen bewaren zo’n 2% alcohol inzitten. Meestal is het veel minder, zo ongeveer 0,5%, net zoveel als in gewoon appelsap.

U kunt water- en melkkefir gewoon dagelijks gebruiken omdat u het lekker en gezond vindt!

Waterkefir verschilt erg van melkkefir. Na bereiding is het een frisse limonade. Ik vind het erg op cider lijken. Waterkefir heeft een eigen smaak maar deze smaak valt aan te passen door of het water waarin de korrels rijpen een smaakje te geven of na het rijpen een tweede gisting uit te voeren met vers fruit en/of wat bosbessenthee toe te voegen.

Waterkefir bevat, in vergelijking met gewone frisdrank, een stuk minder calorieën. Als voorbeeld: Een liter frisdrank bevat ongeveer 400g suiker, uitgedrukt in klontjes maakt dat 30 suikerklontjes. Een liter waterkefir maak je met maar 2 à 3 eetlepels suiker, een equivalent van 30 gram suiker of 7 klontjes.

Waterkefir heeft wel dezelfde voordelen als melkkefir. Het wordt vaak door maag en darmen nog beter verdragen dan melkkefir. Mensen met diabetes kunnen beter geen waterkefir gebruiken omdat er nog wat suikerresten in kunnen zitten. Echter mensen met een lactose-intolerantie zijn beter af met waterkefir.